Forum Forum Studentów AGH Strona Główna Forum Studentów AGH
Akademia Górniczo-Hutnicza ZOD w Jastrzębiu Zdroju
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Makroekonomia

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum Studentów AGH Strona Główna -> Nasze sprawy
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
JJ
Administrator



Dołączył: 01 Sty 2007
Posty: 44
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Wodzisław Śl.

PostWysłany: Śro 12:16, 28 Lut 2007    Temat postu: Makroekonomia

Ekonomia – nauka badająca w jaki sposób społeczeństwo decyduje o tym, co i jak, dla kogo wytwarzać. Naczelnym problemem ekonomicznym stojącym przed społeczeństwem jest pogodzenie sprzeczności między nieograniczonymi potrzebami ludzkimi w zakresie dóbr i usług, a ograniczonością niezbędnych do ich wytworzenia zasobów (pracy, maszyn surowców).


I. Trzy zagadnienia ekonomii.

l. Jak społeczeństwo dokonuje alokacji ograniczonych zasobów między różne konkurencyjne zastosowania.

Przykład: szok naftowy w latach 70-tych.

Jak – ograniczenie zużycia wszelkich produktów opartych na ropie.

Co – przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe organizują zużycie drożejących „ropopochodnych” produktów (ogrzewanie gazowe, samochody małolitrażowe), wykorzystanie energii słonecznej.

Dla kogo – większe przychody dla OPEC, dodatkowe przychody, wydatkowanie na zakup artykułów w krajach rozwiniętych, w rezultacie gospodarka krajowa wytwarzała więcej, od krajów OPEC, mniej dla krajów rozwiniętych.

Zasób rzadki (ograniczony) to taki, na który popyt przy jego cenie równej zero, przewyższa dostępną podaż. Każdy zasób, za którego użytkowanie zmuszeni jesteśmy płacić, jest więc zasobem rzadkim.

2. Podział dochodu

Podział dochodu mówi o tym, w jaki sposób dochód jest dzielony między różne grupy i jednostki. Podział dochodu jest nierównomierny zarówno wewnątrz poszczególnych krajów, jak i między nimi, źródłem różnic między krajami w poziomie dochodów, jest nie tylko praca ale także własność majątku produkcyjnego. Po drugie same państwa decydują o tym, jak i czy zmieniać podział dochodu. Gospodarki oparte na państwowej własności, dążą do popierania bardziej równomiernego podziału dochodu. Gospodarki oparte na prywatnej własności, bogactwo i władza są skoncentrowane w rękach kilku procent ludności.

3. Rola państwa.

Calem państwa jest zapewnienie takich usług, jak obrona zewnętrzna, bezpieczeństwo wewnętrzne i wymiar sprawiedliwości. Ponadto państwo dokonuje płatności transferowych, na rzecz pewnych członków społeczeństwa (emerytury, zasiłki). Różnice w skali działalności państwa i jego udziału w dochodzie narodowym odzwierciedlają różnice między krajami w sposobach alokacji zasobów między różne alternatywne cele.

Źródła finansowania: podatki lub dług publiczny.
Pytanie: czy w społecznym procesie alokacji zasobów udział państwa jest niezbędny ?


II. Rzadkość zasobów.

Krzywa możliwości produkcyjnych – przedstawia przy każdym poziomie produkcji jednego dobra – maksymalną, możliwą produkcję drugiego dobra.

Kształt krzywej wynika z prawa malejących przychodów. Krzywa ta wyznacza takie punkty, w których społeczeństwo wytwarza efektywnie.

Rzadkość zasobów, sprowadza wybór społeczeństwa, do takich kombinacji produkcyjnych, które odpowiadają punktom leżącym pod, lub na krzywej możliwości produkcyjnych. W ten sposób społeczeństwo dokonuje wyboru, ile i co ma produkować. Decyzję społeczeństwa podejmuje albo rząd (preferencja dóbr publicznych) albo rynek (dobra prywatne).


III. Rola rynku

Rynek jest syntetycznym pojęciem, określającym proces prowadzący o tego, że decyzje gospodarstw domowych dotyczących konsumpcji alternatywnych dóbr, decyzje przedsiębiorstw o tym co i jak wytwarzać, oraz decyzje pracowników dotyczące, jak wiele i dla kogo pracować, zostają wzajemnie uzgodnione dzięki odpowiednim dostosowaniem cen.

Przykład:

Zjadamy na obiad hamburgera à odniesienie do rynku cen:
dla konsumenta: niska cena hamburgera sugeruje właściwy sposób zaspokajania głodu,
dla sprzedawcy: dla danych cen mięsa, czynszu za lokal i płac, ta a nie inna forma sprzedaży przynosi mu zysk,
dla zatrudnionych: ta wysokość płacy zatrudnionemu (np. studentowi) z różnych względów (praca ta nie wymaga kwalifikacji) odpowiada.

Gospodarka nakazowa – to taka, w której wszystkie decyzje dotyczące produkcji i konsumpcji, są podejmowane przez państwo. Państwowe agendy planistyczne decydują o tym co, jak i dla kogo się produkuje. Szczegółowe nakazy są następnie kierowane do gospodarstw domowych, przedsiębiorstw i pracowników.

Planowanie tego typu jest zadaniem niezwykle skomplikowanym i praktycznie niewykonalnym.

Wolny rynek – to rynek, w działanie którego nie ingeruje państwo. Tutaj same jednostki decydują, co, jak i dla kogo wytwarzać. Idea ta wywodzi się od Adama Smitha i została opublikowana w 1776r w książce pt. Bogactwo narodów. Smith dowodził, że kierujące się własnym interesem jednostki, są w swoim postępowaniu prowadzone przez „niewidzialną rękę” w kierunku takich działań, które służą celom społeczeństwa jako całości.

W gospodarce mieszanej państwo i sektor prywatny współuczestniczą w rozwiązywaniu problemów gospodarczych. Państwo kontroluje znaczną część produkcji za pomocą podatków, płatności transferowych oraz dostarczania dóbr i usług publicznych, jak obrona narodowa czy bezpieczeństwo wewnętrzne. Kontroluje także zakres w jakim jednostki mogą kierować się w swoim działaniu własnym interesem.


IV. Dwa podejścia do studiowania ekonomii.

Ekonomia pozytywna – zajmuje się obiektywnym, naukowym objaśnianiem zasad funkcjonowania gospodarki. Celem ekonomii pozytywnej jest wyjaśnienie, w jaki sposób społeczeństwo gospodarujące, podejmuje decyzje dotyczące konsumpcji, produkcji i wymiany dóbr.

W przypadku ekonomii pozytywnej staramy się występować w roli bezstronnych badaczy. Bez względu na nasze polityczne przekonania, niezależnie od naszych poglądów na temat preferowanych przez nas zdarzeń, dążymy przede wszystkim do odpowiedzi na pytanie, jak naprawdę funkcjonuje otaczający nas świat. W tym sensie ekonomia pozytywna jest podobna do nauk ścisłych.

Ekonomia normatywna – dostarcza zaleceń i rekomendacji opartych na subiektywnych sądach wartościujących.

Przykład:
„Nałożenie podatku na dowolne dobro, podnosi jego cenę” – teza z dziedziny ekonomii pozytywnej.
„Wzrost ceny jest zjawiskiem niepożądanym” – teza z dziedziny ekonomii normatywnej.
„Ludzie starsi w porównaniu z resztą społeczeństwa ponoszą wysokie koszty opieki lekarskiej, stąd państwo powinno subsydiować wydatki na ich opiekę” – pierwsza część zdania to stwierdzenie ekonomii pozytywnej, druga ekonomii normatywnej.


V. Mikroekonomia i Makroekonomia

Analiza mikroekonomiczna szczegółowo bada indywidualne decyzje dotyczące pojedynczych towarów. W zakresie analizy mikroekonomicznej jest badanie jednego aspektu życia gospodarczego, ale dla zachowania prostoty i jasności analizy pomijane są powiązania tego aspektu z resztą gospodarki.

Przykład:
Badania cząstkowe preferencji gospodarstw domowych w zakresie zakupów samochodów, pralek itp., analiza kosztów produkcji samochodów itd.

Makroekonomia kładzie nacisk na wzajemne związki zachodzące w gospodarce jako całości. W swej metodzie celowo upraszcza ona analizę poszczególnych elementów badanej całości, w trosce o przejrzystość obrazu działania całej gospodarki.

Przykład:
Nie występuje dezagregacja dóbr konsumpcyjnych na samochody, rowery, itp. Wszystkie te dobra traktowane są jako jeden agregat, zwany dobrami konsumpcyjnymi, gdyż tylko taki stopień agregacji jest istotny z punktu widzenia analizy współzależności pomiędzy wydatkami gospodarstw domowych na dobra konsumpcyjne, a decyzjami ich producentów.

Skutek:
Media częściej analizują problemy makroekonomiczne, jako że odnoszą się do całości gospodarki.


VI. Narzędzia analizy ekonomicznej.

Model lub – inaczej – teoria zawiera szereg założeń upraszczających, dotyczących sposobów zachowania się ludzi. Stanowi on więc świadome uproszczenie rzeczywistości. Modele tworzą ramy pozwalające zorganizować sposób myślenia o danym zagadnieniu, umożliwiają skoncentrowanie na kwestiach zasadniczych.

Związek między modelem a zasobem danych:

dane umożliwiają ilościowe ujęcie analizowanych zależności,
dane umożliwiają weryfikacje modelu.

Sposób połączenia modelu z faktami nie jest obojętny dla jakości analizy ekonomicznej:

dane mogą niekiedy sygnalizować istnienie logicznej zależności, która w istocie nie występuje,
istotne jest aby wykorzystywana przez nas teoria była zweryfikowana na podstawie faktów,
jednocześnie tylko rozumowanie teoretyczne pozwala na ocenę, które z posiadanych informacji mogą być traktowane jako odpowiednie i istotne.


VII. Dane ekonomiczne

Źródła danych.
zbieranie bezpośrednie,
wykorzystanie danych gromadzonych przez specjalne powołane do tego instytucje, prywatne bądź rządowe, krajowe, bądź międzynarodowe,
internet.

Sposób prezentacji danych ekonomicznych:
tablice i wykresy: muszą precyzyjnie określać miejsce zbierania danych, przyjęte jednostki miary,
szeregi czasowe danych: szereg czasowy zawiera kolejne wartości, przyjmowane przez daną zmienną w różnych momentach.

Należy pamiętać, aby bardzo ostrożnie podchodzić do interpretacji rysunków i wykresów. Niewielkie zmiany w sposobie prezentacji tych samych danych, mogą bowiem zmienić kształt wykresu.

Wykresy mogą być w łatwy sposób wykorzystane, do różnego rodzaju manipulacji danymi (reklama i polityka).

Przekrój czasowy danych: najczęściej są to dane miesięczne, kwartalne lub roczne. Zbieranie danych dziennych, jest zbyt kosztowne i nie przydatne.

dane przekrojowe – pokazują jakie wartości przyjmuje analizowana zmienna u poszczególnych osób lub też ich grup w określonym momencie.

Dane przekrojowe są raczej wykorzystywane przez mikroekonomię. Makroekonomia natomiast zajmując się zachowaniem gospodarki jako całości, chętniej wykorzystuje szeregi czasowe globalnych wielkości.


VIII. Wskaźniki.

Wskaźnik wyraża względną wartość danej zmiennej, odniesioną do jej wartości w okresie podstawowym. Ich celem jest porównanie konkretnych wielkości ekonomicznych, bez odnoszenia się do jednostek miary, w których te wielkości są wyrażone. W wielu przypadkach wygodniej jest posłużyć się wskaźnikami niż analizować wielkości rzeczywiste.

Rodzaje wskaźników.
Wskaźnik cen detalicznych jest obliczany na podstawie cen koszyka dóbr i usług nabywanych, przez typowe gospodarstwo. służy do mierzenia zmian w kosztach utrzymania, czyli wydatków przeciętnego gospodarstwa domowego. Procentowy wzrost tego wskaźnika w ciągu 12 miesięcy jest miarą inflacji.

Pozostałe typowe wskaźniki: wskaźniki PKB, bezrobocia, wynagrodzeń, produkcji sprzedanej.

Wykresy linie równania.

Wykres punktowy – przedstawia pary wartości zaobserwowane równocześnie dla dwóch różnych zmiennych.

Ekonometria – udział ekonomii zajmujący się mierzeniem związków między badanymi wielkościami przy wykorzystaniu danych ekonomicznych.

IX. Konstrukcja modelu.

Obserwacja zjawiska i zdefiniowanie problemu – czy istnieje jakaś zależność między badanymi zmiennymi,
Przeprowadzenie badań – zebranie niezbędnych danych (np. o cenach biletów, liczbie pasażerów, rozmiarach przejazdów),
Skonstruowanie teorii (zbudowanie modelu) – zastosowanie teorii matematycznej (określenie zależności) i budowa modelu ekonometrycznego,
Weryfikacja otrzymanych wyników – zbadanie stopnia (czy też wyeliminowania) wpływu innych czynników mogących mieć zasadnicze znaczenie, na otrzymywanie zależności. Możliwe jest więc na tym etapie włączenie do analizy tych czynników, które zostały pominięte w modelu w obawie przed nadmiernym jego skomplikowaniem. Jeśli okaże się że ich wpływ jest relatywnie mały, fakt ich wyeliminowania z modelu znajdzie dodatkowe usprawiedliwienie.

X. Uwagi krytyczne w stosunku do ekonomii.

Ekonomia jest nauką kontrowersyjną. Powszechnie wiadomo, że trudno znaleźć dwóch ekonomistów, którzy zgadzali by się ze sobą.
Modele ekonomiczne są wielkim uproszczeniem rzeczywistości i nie mają z nią wiele wspólnego.
Ludzie nie są istotami tak skomplikowanymi, jak zakładają ekonomiści. Ceny dochody i zyski nie są głównymi determinantami naszych zachowań.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
mateusz
Gość






PostWysłany: Pon 21:18, 31 Maj 2010    Temat postu: Pomożcie

Funkcja konsumpcji ma postać: C=60+0,6Y. Oszczędności będą równe zeru, gdy ile
wyniesie dochód narodowy ?
Powrót do góry
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum Studentów AGH Strona Główna -> Nasze sprawy Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin