Forum Studentów AGH

JJ

Wszystko o BPiE...

Gotti · Gość

Ma ktoś jakieś materiały na ten test co będzie w poniedziałek?
Bo nawet nie mam z czego się uczyć Twisted Evil

adas

Rodzaje wypadków zawodowych: wypadki przy pracy, wypadki traktowane na równi z wypadkami przy pracy, wypadki przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenie. Wypadek przy pracy (dotyczy pracowników) 1.musi być uraz, 2.zdarzenie nagłe (trwa krócej niż 8 godz.), 3.przyczyna zewnętrzna, 4.nastąpiło w związku z pracy (zwykłe czynności, czynności na rzecz pracodawcy bez polecenia, droga pomiędzy siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania pracy). Wypadki są traktowane na równi z wypadkiem przy pracy w zakresie uprawnień do świadczeń pracowników: w czasie podróży służbowej, podczas szkolenia w zakresie samoobrony cywilnej, zadania zlecone przez związki zawodowe. Wypadek przy pracy (dotyczy zlecenioodbiorców), wypadki przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (dotyczy również umowy o dzieło z własnym pracodawcą) wymagane jest ubezpieczenie wypadkowe, zdarzenie nagłe, przyczyna zewnętrzna, nastąpiło w związku z pracą. Rodzaje ciężkości wypadków przy pracy: 1. Śmiertelny wypadek przy pracy – w wyniku którego nastąpiła śmierć w okresie 6-miesięcy od dnia wypadku. 2. Ciężki wypadek – ciężkie uszkodzenie ciała naruszające podstawowe funkcje organizmu, choroba nieuleczalna, trwała choroba psychiczna, zeszpecenie lub zniekształcenie ciała. 3. Zbiorowy wypadek – wypadek podczas którego w wyniku tego samego zdarzenia uległy co najmniej dwie osoby. Postępowanie powypadkowe: udzielenie pierwszej pomocy, ustalenie w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku, zastosowanie środków zapobiegających podobnym wypadkom. Ustalenie okoliczności i przyczyn wypadków: 1. Powołanie zespołu powypadkowego: oględziny miejsca wypadku, przesłuchanie poszkodowanego, przesłuchanie świadków wypadku, zasięgnięcie opinii lekarza, zebranie innych dowodów, dokonanie kwalifikacji prawnej wypadku, określenie wniosków i środków profilaktycznych. 2. Sporządzenie protokołu powypadkowego. Odszkodowania za wypadki przy pracy: 1. Odszkodowania wypłacane przez pracodawcę: na podstawie kodeksu pracy, na podstawie umów zbiorowych, na podstawie kodeksu cywilnego. 2. Odszkodowania wypłacane przez ZUS. Rodzaje odszkodowań wypłacanych przez pracodawcę: jednorazowa odprawa rentowa (KP, UZ), odprawa pośmiertna (KP, UZ), koszt pogrzebu (UZ), roszczenia cywilne ( KC), odszkodowania za utracone przedmioty osobistego użytku (KP). Odszkodowania wypłacane przez ZUS: zasiłek chorobowy (100% podstawy wymiaru), świadczenia rehabilitacyjne, zasiłek wyrównawczy, jednorazowe odszkodowanie (20% przeciętnego wynagrodzenia za 1%) dla poszkodowanego, jednorazowe odszkodowanie dla rodziny poszkodowanego, zasiłek pogrzebowy (ustawa z 1998r.), renta z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa, renta rodzinna, dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, dodatek pielęgnacyjny do renty, pokrycie kosztów leczenia (stomatologia szczepienia).Jednorazowe odszkodowanie za stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu (długotrwały – dłużej niż 6 miesięcy) Wypadek w drodze do pracy i z pracy: zdarzenie nagłe, przyczyna zewnętrzna, w drodze do lub z miejsca pracy (droga najkrótsza, droga nieprzerwana), ograniczona odszkodowanie (fundusz chorobowy i rentowy), zasiłek chorobowy 100% i świadczenia rehabilitacyjne.
BADANIE WYPADKÓW PRZY PRACY:1)powody badania wypadków przy pracy:stwierdzenie czy zdarzenie jest wypadkiem przy pracy w świetle przepisów, ustalenie przyczyn dla określenia działań profilaktycznych, zebranie informacji do obowiązującej sprawozdawczości, zebranie informacji dla specjalnych celów – określenie kosztów wypadków, analiza ryzyka2)modele powstawania wypadków: model domina, energetyczny model wypadku, model Reasona, model procesowy opracowany przez OARU zespół badawczy do spraw wypadków zawodowych przy Uniwersytecie Sztokholmskim-model ten uznawany jest przez Unię Europejską

UPORZĄDKOWANIE STATYCZNE:
Na podstawie normatywów dla operacji technologicznych lub czynności, które zawierają: 1)liczbę i rodzaj maszyn 2) liczbę i kwalifikacje pracowników 3) czas konieczny do realizacji czynności w określonych warunkach
UPORZĄDKOWANIE DYNAMICZNE:
Poprzez rozmieszczenie w czasie i przestrzeni uporządkowanych statycznie wymienionych składników, czyli: 1) maszyn i urządzeń 2) pracowników 3)czynności 4) czasu koniecznego do realizacji czynności w określonych warunkach
PRZYCZYNA WYPADKU: Wystąpienie zmian w zakresie uporządkowania składników procesu produkcyjnego powoduje „niedopasowanie” składników procesu produkcyjnego do siebie co może spowodować niebezpieczne zdarzenie i uraz pracownika, czyli wypadek. URAZ-stanowi uszkodzenie anatomicznej struktury ciała pracownika lub naruszenie fizjologicznych, względnie psychicznych funkcji organizmu powodujące czasowe lub stałe ograniczenie zdolności do wykonywania pracy lub śmierć.
EKONOMICZNE SKUTKI WYPADKÓW PRZY PRACY: Koszty wypadku-obejmują wydatki finansowe i rzeczowe, ponoszone z tytułu wypadku przez zakład pracy. Stratami spowodowanymi wypadkami przy pracy nazywa się utracone przez zakład pracy korzyści do których zaliczono: 1) niewykorzystane zdolności produkcyjne spowodowane zatrzymaniem robót 2) nieuzasadnione koszty stałe ponoszone przy zatrzymaniu produkcji Koszty różne związane z wypadkiem:1) koszty dochodzenia powypadkowego 2) koszty zaleceń powypadkowych 3) koszty świadczeń na rzecz leczenia poszkodowanego 4) koszty akcji ratowniczej 5) koszty związane ze spadkiem efektywności produkcji wywołane zamieszaniem związanym z wypadkiem 6) koszty przygotowania nowego pracownika
Podział kosztów: 1) koszty i straty ponoszone przez kopalnię 11,67% 2)koszty ZUS 22,42% 3) straty gospodarki narodowej 65,29% 4) koszty i straty ponoszone przez poszkodowanego i jego rodzinę 0,62% Choroba zawodowa – choroba określona w wykazie chorób zawodowych, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy.
Postępowanie w sprawach chorób zawodowych: 1)Termin zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej: a) w okresie zatrudnienia pracownika b) po zakończeniu pracy, nie później niż w okresie określonym w wykazie chorób zawodowych 2) Sposób zgłaszania podejrzenia choroby zawodowej- zgłoszenia dokonuje się na formularzu do: a) państwowego inspektora sanitarnego b) państwowej inspekcji pracy 3) Osoby powołane do zgłaszania podejrzenia choroby zawodowej: a) pracodawca b)lekarz c) pracownik, jeżeli jest zatrudniony, to poprzez lekarza d) lekarz stomatolog
Orzeczenie lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej lub nie wydawane jest na podstawie: 1) wyników badań lekarskich i pomocniczych 2) dokumentacji medycznej pracownika 3) dokumentacji przebiegu zatrudnienia 4) oceny narażenia zawodowego. Pracownik może się odwołać do jednostki orzeczniczej II-go stopnia. Takie odwołanie jest ostateczne. Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej wydaje państwowy inspektor sanitarny.
ERGONOMIA- jest to przystosowanie stanowiska pracy do człowieka. Zajmuje się przystosowaniem systemów produkcyjnych do fizycznych i fizjologicznych możliwości i ograniczeń ludzi oraz do tego jak ludzie zachowują się w procesie pracy. Celem stosowania ergonomii jest podniesienie sprawności działania oraz zachowanie zdrowia i bezpieczeństwa ludzi użytkujących systemu produkcyjne. Sprawność oznacza: korzystność, skuteczność, ekonomiczność – działalność oszczędna i działalność wydajna. Prakseologia nauka o sprawnym działaniu. Formalna historia ergonomii: 1940-50 lata wojny, lotnictwo, 1956-60 narodziny zawodu, wojsko, podbój kosmosu, 1960-80 przejście do cywila, 1980-nadal –uznanie i upowszechnienie. 1974 uchwalono kodeks pracy, wszedł w życie w 1975 z dużą nowelizacją w 1976r. ZAKRES STOSOWANIA ERGONOMII OBEJMUJE: 1) analizę ograniczeń i możliwości pracownika w realizacji zadań (przyjmowanie informacji, przetwarzanie informacji i podejmowanie działania). 2)wybór rodzaju i konstrukcję (urządzeń informujących i sterujących) 3) rozmieszczenie oraz integrację przestrzenną urządzeń informujących oraz sterujących 4) ocenę i kształtowanie parametrów środowiska pracy
Ludzkie możliwości i ograniczenia: 1)WZROK: budowa oka, promieniowanie elektromagnetyczne widzialne od 400 do 780nm. Cechy widzenia: akomodacja – to możliwości widzenia przez oko przedmiotów w różnej odległości, adaptacja – przystosowanie wzroku do widzenia ostrego przy różnej intensywności oświetlenia, pole widzenia – obszar który możemy obserwować przy unieruchomionej głowie, wykrywanie ruchu – również jest zależne od natężenia oświetlenia 2)SŁUCH: budowa ucha, obszar słyszalności człowieka, charakterystyka fali głosowej, szkodliwe oddziaływanie hałasu na organizm ludzi, wartości dopuszczalne hałasu, profilaktyka. Fala głosowa – fala niosąca dźwięk akustyczna i materiałowa. Próg słyszalności – punkty, w których intensywności to minimalne natężenie przy którym dany ton jest już słyszalny. Próg bólu – próg w którym fizycznie ucho zaczyna nas boleć. HAŁAS – wrażenie o dowolnym charakterze akustycznym, niepożądane w danych warunkach i dla danej osoby. Źródło dźwięku – każde urządzenie które drgając powoduje okresowy ruch powietrza ( drgania akustyczne powietrzne, materiałowe, prędkość dźwięku 340m/s). Ciśnienie akustyczne – różnica pomiędzy wartością ciśnienia barometrycznego i chwilową wartością ciśnienia istniejącego w danym punkcie środowiska gdy przechodzą przez ten punkt drgania akustyczne. Natężenie dźwięku ( fizyczne) – stosunek energii, którą przenosi fala głosowa przez 1m2 powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali do czasu, w którym ta energia jest przenoszona. WPŁYW HAŁASU NA ORGANIZM CZŁOWIEKA: na narząd słuchu: pozasłuchowe działanie hałasu na organizm ( w tym na podstawowe układy i narządy oraz zmysły człowieka) PN-N-01307 dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy, 85dB dla 8 godz. Pracy. NORMY HIGIENICZNE: NDS- najwyższe dopuszczalne stężenie ( gazy, pyły), NDN- najwyższe dopuszczalne natężenie ( wibracji). Normy, które nie mogą być przekroczone w ciągu 8 godzin. NDSCh – najwyższe dopuszczalne chwilowe stężenie, nie może być przekroczone w czasie 2x15 min w ciągu 8 godzin, NDSP- najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe – nigdy nie może być przekroczone. Ludzkie możliwości i ograniczenia. Człowiek jako składnik systemu przetwarzający informacje: zapamiętywanie, podejmowanie decyzji, uwaga. Zapamiętywanie: 1.krótkoterminowa pamięć robocza: pojemność uwagi, techniki zapamiętywania, 2 długoterminowa pamięć: techniki zapamiętywania. Podejmowanie decyzji – zdolność do tworzenia i oceny rozwiązań oraz wyboru: tworzenie rozwiązań, ocena rozwiązań, wybór rozwiązań. Ludzie nie działają zgodnie z obiektywnymi prawdopodobieństwami strat i zysków – listy błędów. Uwaga – 1. Skupienie uwagi – zdolność do obserwowania cech środowiska ( problemy z utrzymaniem uwagi, wpływ warunków środowiska pracy na utrzymanie uwagi) 2) Podzielenie uwagi ( środki i zasoby) : zadania wymagające uwagi, problemy z podzieleniem uwagi. Obciążenie pracą umysłową- jest pojęciem związanym z różnicą pomiędzy dostępnymi zasobami uwagi a wymaganiami skierowanymi do tych zasobów przez wykonywane zadania robocze. PODEJMOWANIE DZIAŁANIA: 1) czas odpowiedzi na bodźce: czas reakcji ( czas odbioru bodźca, czas przetwarzania odpowiedzi, czas wyboru odpowiedzi), czas ruchu ( zależy od: odległości przemieszczenia części ciała, kierunku ruchu, rodzaju ruchu, rodzaju działania na końcu ruchu).Minimalny czas ruchu wynosi 0,3-0,5 sek, czas odpowiedzi wynosi 2,5+0,5=3sek.(jest to czas do pobudzenia sterowania). 2) dokładność odpowiedzi na bodźce ( dokładność ruchu) rodzaje ruchu ( pozycyjne, ciągłe, powtarzalne) Antropometria – anatomiczne charakterystyki człowieka. Dane antropometryczne: rozmiary ciała + zakres ruchów stałych = obszar zasięgu. WIELKOŚCI STOSOWANE W OBLICZENIACH. PERCENTYLE- wskazują procent jakiejś populacji, dla której wartość pewnej cechy (rozmiary ciała, zakresy ruchu) jest mniejsza od wartości danej. Ograniczenia w stosowaniu danych antropometrycznych i percentyli: fałszywe pojęcia ( średnia wielkość , przeciętny rozmiar), niebezpieczeństwo wykluczenia nieprzewidzianego procentu populacji, dane statystyczne – dane dynamiczne, różnice pomiędzy grupami zawodowymi i wiekowymi. MOC- maksymalna siła, którą mięśnie mogą wywrzeć izometrycznie w pojedynczym wysiłku. WYTRZYMAŁOŚĆ- zdolność do ciągłego wywierania siły przez jakiś czas.
ERGONOMIA W GÓRNICTWIE. PRACA FIZYCZNA. ISTNIEJĄCE POTRZEBY WYKONYWANIA PRACY FIZYCZNEJ: 1)MIĘŚNIE: 40% wagi ciała, włókna mięśniowe – długość od 0,5 do 14cm, średnica włókna 0,4mm, zdolność do skracania o 2/3 długości, powierzchnia przekroju poprzecznego decyduje o sile mięśnia, kurczenie inicjuje elektryczny sygnał ( elektromiografia ). 2) ZUŻYWANIE ENERGII: zamiana energii chemicznej w mechaniczną ( na każdy 1L tlenu zostaje wytworzone 5kcal energii), 75% energii zużywana jest na produkcję ciepła, 25% energii zużywana jest na pracę, MIERZENIE PRACY FIZYCZNEJ POPRZEZ POMIAR WYDATKU ENERGETYCZNEGO: 1) bezpośredni pomiar zużycia tlenu na podstawie określenia ilości tlenu pobranego przy wykonywaniu zadania 2) na podstawie pomiaru tętna 3) zastosowanie metod tabelaryczno – chronometrażowych KLASYFIKACJA stopnia ciężkości pracy fizycznej // wydatek energetyczny KJ/zmiana robocza – bardzo lekka do 1256, lekka 1257-3352, średnio ciężka 3353-6285, ciężka 6286-8380, bardzo ciężka pow. 8380. PRAWIDŁOWA POSTAWA PRZY DŹWIGANIU: zasada 1: przybliżenie środka ciężkości dźwiganego przedmiotu do tułowia (skrócenie ramienia dźwigni) zasada 2: prosty kręgosłup (równomierne rozłożenie sił na powierzchni kręgów) URZĄDZENIA INFORMUJĄCE: 1) wzrokowe urządzenia informujące: A)ilościowe urządzenia informujące: stała skala (ruchomy wskaźnik, sytuacje zagrożenia, odczyty jakościowe) ruchoma skala (stały wskaźnik, dla każdego zakresu skali), urządzenia cyfrowe (dla precyzyjnych odczytów) B) światła sygnalizujące lub ostrzegawcze- informacja o faktycznym lub potencjalnym zagrożeniu. Decydującą cechą jest dostrzegalność świateł, światła pulsujące oznaczają faktyczne zagrożenie. C)napisy i znaki obrazkowe: przewaga znaków obrazkowych nad napisami wynika z tego, że znaki dostarczają informacje: szybciej, dokładniej, z większej odległości, zajmują mniejszą przestrzeń bez stosowanie specjalistycznego języka, bez potrzeby czytania pisma. Istnieją jednak zasadnicze trudności ze sporządzaniem prawidłowo rozumianych znaków obrazkowych. 2) słuchowe urządzenia informujące. A) ALARMY: częstotliwość alarmu powinna odpowiadać najniższej częstotliwości hałasu. Zaleca się modulowanie sygnału 1do 3 /sek lub stosowanie wibrującego dźwięku 1 do 3 /sek B)MOWA: zrozumiałość mowy to pewnien zakres wiadomości, który został zrozumiany z całego komunikatu, zależy m.in. od natury wiadomości i oczekiwań słuchającego, poziom natężenia mowy wynosi minimum 45dB, wykład 66dB, max. 86dB. DOBÓR ŚRODKÓW INFORMUJĄCYCH DLA STANOWISK PRACY: 1) rodzaje zadań realizowanych na podstawie informacji 2) wybór pomiędzy wzrokowym i słuchowym sposobem informacji jest dokonywany na podstawie rodzaju przekazywanej informacji. Wzrokowa informacja. Wzrokowy sposób informowania jest skuteczniejszy w przypadku kiedy informacja jest skomplikowana. Informacja taka może być przyjmowana powtórnie, w tempie odpowiadającym odbierającemu. WARUNKI PANUJĄCE NA STANOWISKU PRACY: 1) słuchowy system odbioru informacji pracownika jest przeładowany 2) miejsce odbierania informacji jest hałaśliwe 3) odbierający pozostaje w jednym miejscu. Sygnały słuchowe są szczególnie odpowiednie dla ostrzeżeń, które są zwykle proste, krótkie i wymagające natychmiastowego działania. URZĄDZENIA STERUJĄCE: (to środki za pomocą których ludzi porozumiewają się z maszynami i urządzeniami) 1) kryteria systematyzacji: rodzaj transmitowanej informacji ( ciągła, dyskretna), ilość siły potrzebnej do uruchomienia urządzenia ( mała, duża) 2) kryteria doboru; sposób kodowania-rozpoznawania urządzeń sterujących (kodowanie prze z umiejscowienie, wielkością, kolorem, przez zastosowanie napisów), wskaźnik C-R (urządzenie sterujące, reakcja maszyny) oznacza przemieszczenie urządzenia sterującego na znaczną odległość dla spowodowania niewielkiej reakcji systemu, wielkość oporu – duży może spowodować spadek precyzji urządzeń sterujących, wielkość martwej przestrzeni, wielkość luzu. INTEGRACJA URZĄDZEŃ INFORMUJĄCYCH I STERUJĄCYCH;ZASADY: 1)urządzenia sterujące działają zgodnie z oczekiwaniem: zgodność pojęciowa, ruchowa, przestrzenna 2) operator może zasięgnąć urządzeń sterujących widząc urządzenia informujące.

JJ

Kurde chłopie za to masz piwo!! Dzięki serdeczne Very Happy

Pozdro